Sponsoring met een hoog risico oogst een hoge beloning voor Premier League-clubs volgens een recent rapport, hoewel partnerschappen met één industrie in het bijzonder steeds meer onder de loep worden genomen.
Sponsoring is net zo centraal geworden in het moderne voetbalspel als gele kaarten en de buitenspelregel. Deze commerciële activiteiten zijn van vitaal belang voor de inkomsten van de club, wat op zijn beurt van vitaal belang is voor de prestaties op het veld – topspelers betalen zichzelf toch niet terug.
Deals worden echter vaak onder de loep genomen, grotendeels als gevolg van de activiteiten van commerciële partners, in een recent rapport heeft Insight X een diepgaande blik op partnerschappen op basis van risicocategorieën bekeken en interessant is dat deals niet zo hoog zijn als anderen.
Dit kan voor sommigen een verrassing zijn, gezien de uitgebreide gesprekken over kansspelschade en spelersbescherming gezien in kansspelindustriekringen, de relatie van het Engelse voetbal met gokken is de afgelopen jaren ook onder vuur komen te liggen van bepaalde campagnegroepen.
In het Insight-rapport wordt echter rekening gehouden met enkele factoren die niet van toepassing zijn op kansspelbedrijven, de sponsoring van Arsenal bij de luchtvaartmaatschappij van Emirates werd bijvoorbeeld benadrukt vanwege de arbeidspraktijken van deze laatste en de associatie met de regering van de VAE, grotendeels vanwege de vaak bekritiseerde staat van dienst op het gebied van mensenrechten van de staat.
Ook Manchester City – eigendom van de City Football Group, dat voor het grootste deel in handen is van de Abu Dhabi United Group van de VAE Sheikh Mansour bin Zayed Al Nahyan – werd om soortgelijke redenen ook benadrukt.
Net als Arsenal werkt de club samen met een luchtvaartmaatschappij, Etihad Airways, een van de twee soevereine luchtvaartmaatschappijen van de VAE, naast Emirates, de stadions van beide teams zijn ook vernoemd naar de partners van de club.
In tegenstelling tot sommige grote luchtvaartmaatschappijen en andere dergelijke bedrijven, zijn kansspelbedrijven voor het grootste deel niet in staatseigendom, met enkele uitzonderingen in landen in de Scandinavische landen of in Frankrijk.
In het Verenigd Koninkrijk is wedden een enorme particuliere sector en een zeer competitieve sector en een zeer competitieve.
Dit concurrentievermogen betekent dat sponsoring in de professionele sport, met name de populairste voetbalsport in het Verenigd Koninkrijk, wordt gewaardeerd op onroerend goed, dit onroerend goed krijgt echter niet altijd een warme ontvangst van fans.
Neem bijvoorbeeld Nottingham Forest en Crystal Palace. Beide bedrijven zijn een partnerschap aangegaan met Kaiyun Sports, een Aziatisch sportweddenschapsbedrijf, waarbij Forest een sponsorovereenkomst voor het shirt handhaaft met het bedrijf Palace is onlangs begonnen aan een aparte sponsorovereenkomst voor het front van het shirt met Net88.
Vorige week adviseerde de UK Gambling Commission (UKGC), de weddenschapsregulator van het land, Forest and Palace om niet samen te werken met Kaiyun Sports vanwege de licentie van het bedrijf in het Verenigd Koninkrijk via een white labelovereenkomst met het in Isle of Man gevestigde TGP Europe, die afloopt.
Dit is slechts de nieuwste ontwikkeling in een langlopende trend van Engelse voetbalclubs die samenwerken met internationale, meestal op Azië gerichte sportboeken die niet bekend zijn met Britse klanten.
Ondanks de associatie van Emirates en Etihad met de staat Verenigde Arabische Emiraten en de duistere staat van dienst op het gebied van mensenrechten in de staat, zijn de merken veel meer bekend bij Britse klanten, veel Britse consumenten zullen waarschijnlijk met deze luchtvaartmaatschappijen zijn gevlogen voor internationale vakanties en zakenreizen.
Kaiyun Sports, Net88 en DE.BET – de laatste die onlangs samenwerkten met Wolverhampton Wanderers – zijn niet bekend bij Engelse sportfans. Dit heeft waarschijnlijk invloed op de perceptie van deze merken en partnerschappen in de ogen van genoemde fans.
Het rapport van Insight X constateerde daarentegen dat de risicovolle partnerschappen van Arsenal, Manchester City en Liverpool met respectievelijk Emirates, Etihad en Standard Chartered, grotendeels positieve feedback over de betrokkenheid van fans ontvingen, vanwege de langetermijnrelaties van het team met deze bedrijven.
De zichtbaarheid van weddendeals zal binnenkort worden verminderd in de topvlucht van Engeland, met Premier League-clubs die aan het begin van het seizoen 2026/27 een vrijwillig verbod op front-of-shirt-weddenschappen zullen aannemen.
Clubs proberen deel te nemen aan de inkomstenmogelijkheden van deze deals terwijl ze duren. Het belang van de winst- en duurzaamheidsregels (PSR) heeft dit verder verergerd, omdat clubs een zo breed mogelijke omzetstroom moeten garanderen.
Ontevreden fans hebben slechts twee jaar om te wachten tot deze deals zijn gedegradeerd tot shirt – mouwen reclame, maar de terugslag op sociale media die voor sommige partnerschappen wordt gezien, suggereert dat het debat niet snel zal opgeven, ondanks dat het Engelse voetbal zijn nieuwste gedragscode overneemt over hoe deze partnerschappen moeten worden uitgevoerd.
