Het Matchday-programma van Insider Sport biedt een persoonlijke blik op welke sportmomenten en cijfers belanghebbenden in de sector hebben geïnspireerd, door middel van openhartige reflecties duikt het programma in de verhalen achter de inspiraties die hun perspectieven hebben gevormd en hun passie voor sport hebben aangewakkerd.
Het Matchday-programma van Insider Sport biedt een persoonlijke blik op welke sportmomenten en -cijfers belanghebbenden in de sector hebben geïnspireerd, door middel van openhartige reflecties duikt het programma in de verhalen achter de inspiraties die hun perspectieven hebben gevormd en hun passie voor sport hebben aangewakkerd.
In deze editie blikt James Flude, hoofd bedrijfsontwikkeling bij MatchWornShirt, terug op een levensveranderend moment bij Wigan in 2006, na een late Arjen Robben-winnaar gooide Salomon Kalou zijn wedstrijdgedragen shirt in het publiek, wat Flude’s passie voor voetbalmemorabilia aanwakkerde en hem op het pad van zijn carrière van vandaag zette.
James Flude, hoofd bedrijfsontwikkeling bij MatchWornShirt. James Flude, hoofd bedrijfsontwikkeling bij MatchWornShirt. Welke atleet heeft volgens jou de beste winnaarsmentaliteit getoond in zijn carrière?
Roy Keane. Ik zag onlangs een interview met hem waarin hij woedend was omdat hij werd geprezen voor het doen van zijn werk’ in die halve finale tegen Juventus, maar het blijft een van de beste individuele Champions League-prestaties ooit, gezien de context van zijn gele kaart.
Totdat Leicester de competitie won in 2016, denk ik dat Manchester United’s Treble waarschijnlijk het beste voorbeeld was van een winnaarsmentaliteit die tot bloei kwam in mijn leven en ik denk dat Roy Keane dat belichaamde en zonder hem had United het niet gewonnen.
Hij eiste gewoon om te winnen en wie was je sportheld uit je jeugd en waarom? Welke van hun sportprestaties hadden de grootste impact op je?
Waarschijnlijk Frank Lampard. Lampard en John Terry waren mijn vroegste helden en ik realiseerde me op 10-jarige leeftijd niet hoe gelukkig ik was om leiders als zij (en vele anderen in dat team, om eerlijk te zijn) week in, week uit voor Chelsea te zien.
Bolton in 2005 is het voor de hand liggende moment, maar 2012 in München overtreft het bijna; niet alleen voor de prestatie van de aanvoerder die avond, maar ook voor de penalty en vooral het feit dat hij zich omdraaide en naar de fans rende toen we uiteindelijk wonnen.
Ik zal dat moment nooit vergeten. Ik had zelfs de mogelijkheid om zijn rechterschoen van die wedstrijd te kopen (die hij aan een van de fans had gegeven die het veld opkwam na Drogba’s penalty), maar ik was 19 en kon het geld niet bij elkaar krijgen. Het is tot op de dag van vandaag mijn grootste memorabilia-spijt.
Welk sportteam volg je het meest? Is dit een familieteam of een lokale club, etc., en wat was het grootste moment in je geschiedenis van het steunen van deze club?
Het is geen verrassing dat Chelsea – dat ik volledig te danken heb aan de ex-partner van mijn moeder, Fritz – mijn leven op veel manieren heeft veranderd, maar vooral toen ik me meenam naar mijn eerste wedstrijd op Stamford Bridge toen ik negen was.
Hoewel München en Porto de voor de hand liggende keuzes zijn en twee van de beste avonden van mijn leven, gaat het grootste moment in mijn persoonlijke geschiedenis terug naar de felle lichten van Wigan in december 2006.
Het was daar waar, na een late Arjen Robben-winnaar, Salomon Kalou zijn shirt naar me gooide en mijn reis begon om wedstrijdshirts te verzamelen en zonder dat moment was ik vrijwel zeker niet op dit pad beland en zou ik nu in Amsterdam wonen en voor MatchWornShirt werken – dus op Salomon Kalou en het JJB-stadion !
Is er een teammanager van welke sport dan ook, of dat nu voetbal, rugby, NFL, NBA etc. is, die volgens jou de beste leiderschapskwaliteiten heeft getoond? Sir Bobby Robson. Als je hoort hoe zijn spelers over hem praten en de erfenis die hij bij hen heeft achtergelaten, dan is dat waar leiderschap voor mij om draait.
Het is geen verrassing dat Jose Mourinho zoveel van zijn vak van hem heeft geleerd en dat Sir Alex Ferguson zo ongelooflijk lovend spreekt over zijn invloed, je krijgt niet veel grotere lof dan dat. Welk sporttoernooi zorgt volgens jou consequent voor de grootste spanning?
Welk moment uit deze competitie sprong er voor jou het meest uit in de recente herinnering?
Hoewel ik van de FA Cup en de Champions League hou, blijft de Premier League de meest consistente bron van drama van allemaal, hoe meer we reizen voor deze baan, hoe meer we ons realiseren hoe groot de wereldwijde vraag naar Premier League-voetbal is en dat is ook duidelijk als je de voetafdruk van internationale verzamelaars en de overweldigende vraag naar onze PL-partnershirts ziet.
Het verlegt waarschijnlijk de grenzen van het recente geheugen, maar het is onmogelijk om voorbij Agüero’s doelpunt tegen QPR te kijken voor het opvallende moment.
Bekijk het, drink het in… en als je terug in de tijd zou kunnen reizen naar een historisch sportmoment om het toen en nu te bekijken, welke zou dat dan zijn en waarom?
Waarschijnlijk de FA Cup-finale van 1970 tegen Leeds, die wedstrijd is de reden dat ik uiteindelijk Chelsea ben gaan steunen en naar alle berichten was het ongeveer de grootste strijd die je ooit op een voetbalveld kunt zien.
Hoewel het glanzende en gepolijste internationale product dat we in het moderne Engelse nationale voetbal hebben opgebouwd indrukwekkend is, is er nog steeds iets ongelooflijk aantrekkelijks voor mij aan de ruwe en woelige wortels waaruit dat is gegroeid – en ik denk dat een plek op de tribunes bij de FA Cup-finale van 1970 een geweldige weergave daarvan zou zijn en ik pak de scheenbeschermers in.
Als je met een sportfiguur, huidig of historisch, uit eten zou kunnen gaan, wie zou dat dan zijn en wat zou je van hem of haar willen leren?
Voor mij is het Maradona versus Mourinho en eerlijk gezegd zou ik heel blij zijn om met een van beiden op date te gaan.
Ze zouden allebei ongetwijfeld een elitekeuze hebben in restaurants en zouden zeker hun weg weten op de wijnkaart, hoewel het leerprofiel voor beiden enigszins anders zou zijn, zouden de oorlogsverhalen alleen al mij tot sluitingstijd aan tafel houden.
