Een grootschalig Europees onderzoek toont aan dat bijna 1 op 5 van de mensen in sport wel eens rechtstreeks of indirect in aanraking is gekomen met voorstellen tot matchfixing of kortweg het manipuleren van sportwedstrijden of competities.
Dat matchfixing een internationaal en schadelijk fenomeen is voor de sportwereld, is genoegzaam gekend. UNI-Gent onderzoekers leiden een grootschalig internationaal onderzoek naar matchfixing. Uit de eerste resultaten blijkt dat bijna 20% van de meer dan 5000 deelnemers (on)rechtstreekse matchfixing voorstellen rapporteerde.
Meer specifiek gaf 18% van de deelnemers aan één of meerdere personen persoonlijk te kennen die benaderd zijn geweest om een wedstrijd te “fixen”.
Daarenboven gaf 8% van de deelnemers aan reeds zelf benaderd te zijn geweest voor een matchfixing voorstel.
Een duidelijk onderscheid dient er echter gemaakt te worden tussen de verschillende types van matchfixing zegt Van Der Hoeven.
Wed gerelateerd vs sportieve matchfixing
Enerzijds is er de gok gerelateerde vorm van matchfixing, waarbij wedstrijden of specifieke gebeurtenissen in wedstrijden gemanipuleerd worden om vervolgens geld te verdienen door te gokken op de gemanipuleerde wedstrijd.
Slechts 10% van de deelnemers die reeds zelf benaderd zijn geweest voor matchfixing, gaf aan dat het laatste of enige matchfixing voorstel dat ze kregen, uitsluitend als doel had geld te verdienen door te gokken op de gemanipuleerde wedstrijd.
In de meeste gevallen werd hen geld en soms ook andere materiële zaken aangeboden om in te gaan op het voorstel, bijna 40% van hen werd ook bedreigd of onder druk gezet om de wedstrijd te fixen.
Zo’n 36% gaf aan te hebben ingestemd met het gok gerelateerde voorstel voornamelijk omwille van het geld en/of de materiële zaken die hen aangeboden werden, of omdat ze financiële moeilijkheden ervaarden op dat moment.
Anderzijds is er matchfixing om sportieve redenen, of kortweg “sportgerelateerde matchfixing.” Bijna 70% van de benaderde deelnemers gaf aan dat het laatste of enige matchfixing voorstel dat ze kregen, uitsluitend een sportgerelateerd doel had.
Deze personen werden voornamelijk benaderd om de degradatie van een specifieke club of speler te voorkomen of om een bepaalde club of speler in staat te stellen het kampioenschap te winnen. Bij dit type matchfixing was in meer dan 80% van de cases de uitkomst van de wedstrijd (wie wint / verliest) de inzet.
In het merendeel van deze gevallen werd een opzettelijke ondermaatse prestatie verwacht en in ongeveer 50% van de gevallen werd geld geboden, frequent aangevuld met andere materiële zaken (gaande van bier tot (luxe) geschenken, reizen of zelfs een auto).
Bijna 20% van de personen die een sportgerelateerd voorstel kregen, werden ook bedreigd of onder druk gezet om in te stemmen met het voorstel.
Uiteindelijk stemde 27% in met het sportgerelateerde matchfixing voorstel.
Het ingaan op het sportgerelateerd matchfixing voorstel werd voornamelijk beschouwd als een vriendschappelijk gebaar naar een andere club of atleet toe.
In andere gevallen werd ook vaak ingestemd omwille van het geld en /of de andere materiële zaken die aangeboden werden of omdat ze onder druk werden gezet door het eigen team.
Preventie sportieve matchfixing
Ondanks de duidelijke dreiging van sportgerelateerde matchfixing wordt dit type matchfixing vaak nog onderschat en daardoor vergeten in preventieve initiatieven.
“Dit project zal in een tweede fase hieraan tegemoet proberen komen door actieplannen en workshops uit te werken omtrent de preventie van matchfixing in het algemeen en sportgerelateerde matchfixing in het bijzonder”, aldus Van Der Hoeven.
Verder toont het onderzoek ook aan dat 48% van de personen, die (on)rechtstreekse matchfixing voorstellen rapporteerden, hun vermoedens of ervaringen nooit ergens hebben gemeld. De personen die hun vermoedens of ervaringen wel ergens hadden gemeld, deden dit voornamelijk bij teamgenoten, coaches of bestuursleden van de sportclub.
In een zeer beperkt aantal gevallen werd melding gedaan bij een anonieme meldlijn of de politie.
Dit kan er op wijzen dat rapporteringskanalen onvoldoende gekend zijn en/of dat mensen vaak schrik hebben om hun vermoedens of ervaringen van matchfixing te melden. “Naast sensibiliseringsinitiatieven, zijn dus ook geschikte rapporteringskanalen en bescherming programma’s voor eventuele klokkenluiders belangrijk in de preventie van matchfixing”, besluit Van Der Hoeven.
Meer over het onderzoek
“Met het EPOSM project trachten we de verschillende types van matchfixing, in verschillende sporten en landen in kaart te brengen om op deze manier het bewustzijn omtrent matchfixing te verhogen en de preventie ervan te stimuleren”, stelt UNI-Gent doctoraatsonderzoeker en EPOSM project manager Stef Van Der Hoeven.
Het Erasmus+ sport project “Evidence-based Prevention Of Sporting-related Match-fixing” (EPOSM) dat wordt gecoördineerd door de onderzoeksgroep sportmanagement van de Universiteit Gent onderzocht matchfixing in zeven Europese landen: Oostenrijk, België, Kroatië, Frankrijk, Nederland, Zwitserland en het Verenigd Koninkrijk.
Meer dan 5000 mensen namen deel aan de online bevraging die zich richtte tot huidige en voormalige atleten, coaches, bestuursleden, scheidsrechters en andere personen betrokken in verschillende sporten (o.a. voetbal, tennis, basketbal, hockey, handbal en cricket). Het EPOSM project wordt medegefinancierd door het Erasmus+ Programma van de Europese Unie.
Bron : https://bit.ly/2RsDuUM
