Een gebrek aan regelgevend toezicht zorgt ervoor dat vriendschappelijke wedstrijden in het voetbal een groter risico lopen op matchfixing, volgens een nieuw rapport dat op 1 december is gepubliceerd.
Het onderzoek, uitgevoerd tussen 2016 en 2020, vond verdachte activiteiten in meer dan 250 vriendschappelijke wedstrijden waarbij Europese clubs betrokken waren.
Bestrijding van matchfixing in niet-competitieve vriendschappelijke wedstrijden in clubvoetbal, dat werd gefinancierd door het Erasmus+-programma van de Europese Commissie en geleid door de University of Nicosia Research Foundation, ondervroeg ook 700 spelers in Cyprus, Griekenland en Malta.
Van dit aantal zei 26,5% dat ze in een vriendschappelijke club speelden waarvan ze vermoedden dat deze was gemanipuleerd.
Meer dan een kwart (26,3%) van de pogingen om een vriendschappelijke wedstrijd op te lossen, werd gedaan door clubfunctionarissen en 15,0% door andere spelers.
De combinatie van een gebrek aan regelgeving, toezicht en informatie maakt deze wedstrijden gemakkelijker te manipuleren dan competitieve wedstrijden, zei hoofdonderzoeker professor Nicos Kartakoullis van de Universiteit van Nicosia.
Dit onderzoek toont aan dat vriendschappelijke wedstrijden op het gebied van bestuur net als competitieve wedstrijden moeten worden beschouwd.
Het onderzoek concludeerde dat internationale en nationale voetbalbonden traag waren om vast te stellen waar de verantwoordelijkheid ligt voor vriendschappelijke wedstrijden.
Met name wanneer clubs uit verschillende landen betrokken zijn bij niet-competitieve wedstrijden die in een derde, neutraal land worden gespeeld, was er weinig regelgevend toezicht.
Sommige Europese voetbalfederaties, zo merkte het op, houden niet bij waar clubs in het voorseizoen en halverwege de winter op tournee gaan om vriendschappelijke wedstrijden te spelen.
Dit gebrek aan bestuur, in combinatie met de wijdverbreide beschikbaarheid van deze wedstrijden op gokmarkten over de hele wereld met name in rechtsgebieden zoals Curaçao en de Filippijnen zorgt ervoor dat ze een groter risico lopen op manipulatie.
Gegevens voor deze wedstrijden, zo wezen onderzoekers erop, zijn gemakkelijk toegankelijk voor alle exploitanten, in tegenstelling tot competitieve wedstrijden, die over het algemeen worden gedekt door overeenkomsten tussen gegevensaanbieders en toernooiorganisatoren.
Dit betekent vaak dat het wordt verzameld en verkocht aan niet-gereguleerde operators die niet worden gebruikt in systemen voor integriteitscontrole, iets wat volgens onderzoekers een blinde vlek was in termen van markt en consumentenbescherming.
Daarom werd een reeks aanbevelingen gedaan, te beginnen met een oproep aan de Europese voetbalbond UEFA om ervoor te zorgen dat al haar 55 aangesloten bonden de reglementering van vriendschappelijke wedstrijden afdwingen.
Ook werd aanbevolen dat wedstrijdmakelaars geen clubs mogen bezitten of controleren, wat al het geval is voor spelersmakelaars, terwijl er een nieuw orgaan moet worden opgericht om wedstrijdmakelaars te vertegenwoordigen in toekomstige onderhandelingen over regelgeving met internationale instanties zoals de UEFA of de FIFA.
Bovendien beval het rapport aan om nieuwe gegevensstandaarden vast te stellen om de verkoop van live wedstrijdgegevens aan slecht gereguleerde en niet-gereguleerde gokoperators te voorkomen.
Het rapport werd nageleefd met steun van verenigingen zoals EU Athletes, het International Centre for Sports Studies (CIES) en spelersvakbonden uit Cyprus, Griekenland en Malta, evenals input van de International Betting Integrity Association.
