De Nieuw-Zeelandse minister van Racen, Winston Peters, noemde zorgen over dierenrechten als reden voor een aanstaand verbod op windhondenraces, de overheid is van plan om windhondenraces in het land in een periode van 20 maanden geleidelijk af te schaffen en deze termijn is gekozen om de herhuisvesting van ongeveer 2900 racehonden mogelijk te maken en om een overgangsperiode te bieden aan belanghebbenden in de sector.
Om het verbod in te voeren, zal de overheid wetgeving indienen bij het Nieuw-Zeelandse parlement, de Racing Industry (Unlawful Destruction of Specified Greyhounds) Amendment Bill.
Deze wet moet ‘met spoed worden aangenomen’ om onnodige doding van honden te voorkomen er kan hierna nog meer wetgeving worden verwacht, waaronder een wet om de nodige wijzigingen aan te brengen in de Racing Industry Act 2020, die de Nieuw-Zeelandse paardenrace en windhondenracesector regelt en deze zal in 2025 worden gelanceerd.
Dit is geen besluit dat lichtvaardig wordt genomen, maar uiteindelijk wordt ingegeven door de bescherming van het welzijn van racehonden, merkte Peters op.
Ondanks de aanzienlijke vooruitgang die de windhondenrace-industrie de afgelopen jaren heeft geboekt, blijft het percentage gewonde honden aanhoudend hoog en is het tijd om een beslissing te nemen in het belang van de dieren, het besluit volgt op drie onderzoeken naar hondenraces in Nieuw-Zeeland in het afgelopen decennium, die zijn gestart nadat er herhaaldelijk zorgen over dierenwelzijn waren geuit.
Safe, een dierenrechtengroep, beweert dat er 2500 gewonden en bijna 30 doden zijn gevallen sinds de industrie in september 2021 door de overheid op de hoogte werd gesteld, dierenwelzijn en liefdadigheidsorganisaties hebben positief gereageerd op het besluit van de overheid.
Het is geen verrassing dat de belanghebbenden in de sport het nieuws niet goed hebben opgevat, waarbij Greyhound Racing New Zealand zich op sociale media begaf, Sean Hannan, voorzitter van de vereniging, zei: We zijn buitengewoon teleurgesteld dat de overheid het werk dat de industrie heeft gedaan om zorgwekkende gebieden aan te pakken, niet heeft erkend – in die mate dat het nu de bredere race-industrie leidt met zijn toewijding aan dierenwelzijn.
Deze beslissing gaat niet alleen over de sport, maar heeft ook gevolgen voor families, bedrijven en gemeenschappen die hun leven hebben gewijd aan de verzorging van en races met windhonden.
Als de sport eenmaal volledig verboden is in Nieuw-Zeeland, blijven er nog maar vier landen over waar commerciële windhondenraces doorgaan: Australië, de VS, het VK en Ierland.
De sport staat echter ook in deze landen nog steeds onder druk, er zijn herhaaldelijk zorgen geuit over dierenrechten in het VK, wat de Greyhound Board of Great Britain (GBGB) ertoe heeft aangezet om belangrijke welzijnsinitiatieven te introduceren.
Twee jaar geleden riepen drie vooraanstaande Britse liefdadigheidsinstellingen – RSPCA, Blue Cross en Dogs Trust – op tot een verbod op windhondenraces in het VK, waarbij ze problemen aanhaalden die ‘niet zijn opgelost en niet kunnen worden opgelost, de Schotse SPCA had eerder opgeroepen tot een verbod in Schotland.
