De Gambling Commission in het UK streeft naar het verbeteren van de transparantie over de openbaarmaking van de financiering met betrekking tot licentienemers en hun investeerders, een opdracht die nodig is om het regelgevend toezicht op UK Gambling te versterken.
Jessica Wilson, Gambling Law Associate van Harris Hagan biedt haar juridische oog op nieuw vrijgegeven richtlijnen van de Commissie die tot doel heeft de vereisten voor bron van informatieverschaffing te verduidelijken, maar nog steeds belangrijke gebieden onduidelijk laat, met name met betrekking tot specifiek bewijs dat nodig is en hoe beleggerscategorieën worden gedefinieerd.
In juli 2023 hebben we de proeven en beproevingen van de bron van informatieve financiële informatie en het gebrek aan duidelijkheid van de Kansspelcommissie besproken over wat wordt verwacht van aanvragers, licentiehouders en hun investeerders. Wij hebben toen begrepen wij dat de Kansspelcommissie eind juli 2023 richtlijnen op haar website zou publiceren, hoewel er tot eind november 2023 geen speerpunten werden gepubliceerd.
Dus nu we de richtlijnen van de Kansspelcommissie hebben, hebben we dan een duidelijker begrip van wat de Kansspelcommissie vereist?
Wat we verwachtten
Bij wijze van samenvatting omvat de bron van financiering de vaststelling van de legitimiteit van de fondsen die worden gebruikt om een aandelen- of niet-aandelenbelegging te doen in een aanvrager van een licentie- of exploitatievergunning, of moedermaatschappij.
Het is een complex gebied en het ontbreken van formele of gedetailleerde richtlijnen van de Kansspelcommissie heeft ertoe geleid dat aanvragers en licentiehouders een gokspel spelen over wat ze moeten onthullen aan de Kansspelcommissie en wanneer. In de loop der jaren zijn de verwachtingen van de Kansspelcommissie uitgegroeid tot een lastige en nieuwe, na een niet-gepubliceerde aanpak.
We hoopten dat de richtsnoeren van de Kansspelcommissie, eenmaal gepubliceerd, de broodnodige duidelijkheid voor de industrie zouden bieden, samen met een uitleg over de basis voor de vereisten van de Gambing Commission.
Ons begrip was dat de leidraad niet-uitputtend zou zijn en voorbeelden van financieringsscenario’s zou bevatten, we verwachtten ook dat de richtsnoeren zouden uitleggen hoe de Kansspelcommissie investeerders in twee groepen verdeelt bij het bepalen van de bron van financieringsbehoeften – niet gereguleerd en gereguleerd – en dat vastgestelde drempels zouden worden ingevoerd om een bron van financieringsvereisten op te zetten.
Wat ons gegeven is
De bron van financieringsrichtlijnen van de Gambling Commission is opgenomen als secties in de Change of Corporate control-webpagina en wat u ons moet sturen wanneer u een operating licence gebruikslicentiewebpagina aanvraagt.
De leidraad wordt gedefinieerd als een “algemene overzicht van wanneer en welke bron van het bewijs van middelen vereist is”, ingestort met de bevestiging dat de Kansspelcommissie “elk gebruik zal maken per geval per geval”.
Hoewel de richtlijnen duidelijk zijn over wanneer bron van financieringsbewijs vereist is, zijn er nog steeds troebele wateren over welke bron van financieringsbewijs vereist is.
De Kansspelcommissie heeft inderdaad de soorten beleggers verdeeld in emmers, maar in plaats van twee zijn er drie verschillende emmers; (1) ongereguleerde, (2) gereguleerde banken of beleggingsmaatschappijen die hun eigen geld investeren, en (3) gereguleerde banken of beleggingsmaatschappijen die als tussenpersoon optreden voor een investeerder of pool van beleggers, d.w.z. beleggingsfondsen / financiële instellingen.
Elke emmer heeft meerdere subcategorieën, wat resulteert in 12 verschillende categorieën investeerders.
Twee stappen vooruit en een stap terug
We zijn blij dat de Kansspelcommissie heeft erkend (en geluisterd!) dat er duidelijkheid nodig was en besloten om haar bron van financieringsrichtsnoeren te publiceren, waardoor de industrie een basis kreeg voor zijn bron van financieringsaanvragen. Het is ook positief dat de Kansspelcommissie een op risico’s gebaseerde aanpak lijkt toe te passen, zoals blijkt uit de drempels die een gedetailleerde bron van financieringsbehoeften veroorzaken.
Hoewel de bron van financieringsrichtsnoeren van de Gambling Commission in sommige opzichten nuttig is, roept de bron van financieringsrichtsnoeren nu nu op:
- We hadden gehoopt dat de richtsnoeren afzonderlijke formele richtsnoeren zouden zijn die specifiek zijn voor de bron van financiering. De richtsnoeren zijn echter begraven op de bestaande webpagina’s van de Kansspelcommissie die betrekking hebben op wijziging van de bedrijfscontrole en de aanvragen voor exploitatievergunningen. Zijn de richtlijnen en de beleggerscategorieën van toepassing in andere financieringsbronnen, zoals kapitaalaanvragen en aandelen, waardoor geen verandering van bedrijfscontrole wordt teweeggebracht? We verwachten dat de Kansspelcommissie dezelfde aanpak zal volgen, maar het standpunt is onduidelijk.
- We hebben nu duidelijkheid over wanneer de Gambling Commission een gedetailleerde bron van financieringsbewijs verwacht, maar wat de Kansspelcommissie verwacht te onthullen, is nog steeds vaag. Bijvoorbeeld, voor niet-gereguleerde entiteiten stelt de leidraad: “Gelijks voor gevestigde entiteiten kan de laatste reeks ingediende financiële overzichten voldoende bewijs zijn … Voor recent gevestigde entiteiten is bewijs vereist van hoe de entiteit is gefinancierd.” Met betrekking tot niet-gereguleerde personen stelt de richtlijn: “Het bewijs van de bron van fondsen van het individu zal afhangen van wat de bron van fondsen is, maar voorbeelden zijn bankafschriften, beleggingsportefeuilleoverzichten en P60’s”. Belangrijk is dat de leidraad geen voorbeeldbron van financieringsscenario’s heeft, die we hadden verwacht. Helaas is het standpunt van wat moet worden onthuld niet duidelijker dan voorheen, en we kunnen alleen maar vertrouwen op onze eerdere ervaring met de Kansspelcommissie.
- De Kansspelcommissie heeft een combinatie van vaste cijfers en percentagedrempels gebruikt om een bron van openbaarmaking van financiering op te wekken. We begrijpen dat de plancommissie van het Kansspel is om een risicogebaseerde aanpak te volgen, maar het is de vraag hoe dit kan worden bereikt als vaste cijferdrempels worden gebruikt, omdat er de mogelijkheid is dat het alle investeerders of geen enkele kan vangen. Als een licentienemer bijvoorbeeld een investering van 40.000 pond ontving van 25 investeerders, in totaal 1 miljoen pond, zouden die personen de drempel van 50.000 pond niet laten reizen en zou er geen gedetailleerde bron van financieringsinformatie moeten worden bekendgemaakt. Omgekeerd, als een licentienemer een investering van 1 miljoen pond ontving van 20 personen ter waarde van 50.000 pond per stuk, is een gedetailleerde bron van financieringsbewijs vereist voor 100% van de investering. Elk testen zou een risicovrije aanpak zijn, en geen risicogebaseerde aanpak.
- Het is een stap in de goede richting dat de Kansspelcommissie door de Kansspelcommissie afzonderlijk van andere investeerders wordt beschouwd, waarbij beleggingsfondsen in hun eigen investeerdersgroep worden geplaatst. Dit is een erkenning van de Kansspelcommissie van de complexiteit van investeringen via een tussenpersoon. De Kansspelcommissie vereist echter een “planning van onderliggende beleggers” van de tussenpersonen, maar geeft geen details over wat een dergelijk schema zou moeten bevatten. Naar onze mening zou het niet nodig zijn om volledige details te verstrekken van onderliggende beleggers die niet voldoen aan de financieringsdrempels die door de Kansspelcommissie zijn vastgesteld, en dat een geanonimiseerd schema voldoende zou zijn (en dit is in het verleden voldoende geweest op basis van onze ervaring). Als de Kansspelcommissie echter persoonlijke gegevens van alle onderliggende beleggers nodig heeft, zal dit problematisch blijven voor beleggingsfondsen die vaak complexe vertrouwelijkheidsovereenkomsten hebben met hun onderliggende beleggers.
- FCA-gereguleerde entiteiten die ten grondslag liggen aan beleggers achter een beleggingsfonds worden niet op dezelfde manier behandeld als gereguleerde entiteiten die een directe investering hebben gedaan. FCA-gereguleerde entiteiten die een directe investering hebben gedaan, hoeven alleen maar de bron van financieringsbewijs bekend te maken als hun investering 10% of meer van het totale investeringsbedrag bedraagt. Als de gereglementeerde FCA-entiteit echter via een beleggingsfonds belegt, wordt dat drempelpercentage verlaagd tot 5%. Het is ons niet duidelijk waarom er een verschil is, vooral omdat door FCA gereguleerde entiteiten een lager risico lopen, en wij zijn van mening dat er consistentie moet zijn.
- Op 15 december 2023 heeft de Commissie een raadpleging gestart met betrekking tot voorgestelde wijzigingen in verband met de financiële sancties en de verslaglegging van financiële kernevenementen. Een van de voorstellen is om een nieuwe verplichting voor goklicentiehouders in te voeren om een belangrijk evenement in te dienen om details te melden van (a) personen die het equivalent van 50.000 pond of meer aan nieuwe aandelen verwerven in een voortschrijdende periode van 12 maanden, of (b) entiteiten die het equivalent van 1 miljoen pond of meer aan nieuwe aandelen verwerven in een voortschrijdende periode van 12 maanden. Dit voorstel kruist de bron van de financieringsrichtsnoeren als volgt op de drempels voor niet-gereguleerde personen en entiteiten. In de raadpleging staat dat als het financiële sleutelevenement een nieuwe verwerkingsverantwoordelijke creëert, er geen belangrijke kennisgeving van evenementen nodig is zolang alle informatie die in het hoofdevenement zou worden opgenomen, is opgenomen in de CoCC-toepassing. Mocht er echter een CoCC plaatsvinden waarbij de licentienemer 11 miljoen pond aan nieuwe aandelen heeft uitgegeven, waarvan 1 miljoen pond wordt overgenomen door een door FCA gereguleerde entiteit (toe geëigend aan 9% van de investering, dus zij zijn geen verwerkingsverantwoordelijke), zou die entiteit niet verplicht zijn om haar fondsen onder de leidraad bekend te maken (omdat het minder dan 10% van de investering is), maar zou het moeten worden bekendgemaakt onder het voorgestelde sleutelevenement, aangezien het 1 miljoen pond is. Het voorstel wordt geraadpleegd, maar wij vinden het belangrijk dat de Commissie een consistente aanpak hanteert ten aanzien van de drempels waar de bron van bewijs van financiering moet worden bekendgemaakt.
Wij zijn blij dat de Kansspelcommissie eindelijk een bron van financiering speerpunten en aanwijzingen heeft gepubliceerd en dat het zeker een stap in de goede richting is en er zijn echter nog steeds gebieden van onzekerheid en nieuwe vragen die aan de orde zijn gesteld.
