Terwijl deze bedrijven de basis beginnen te leggen voor virtuele en augmented reality, brengt elke vooruitgang de wereld dichter bij een functionele Metaverse waarin gebruikers met elkaar kunnen praten, verkennen en met elkaar kunnen communiceren in een digitale, 3D-gesimuleerde wereld.
Maar wat is de Metaverse eigenlijk?
Hoe lang speculeren de topmensen van de wereld al over het vooruitzicht van een virtuele, meeslepende wereld? En waarom heeft het Vaticaan interesse getoond? Matthew Ball, ondernemer.
Investeerder en auteur van de nationale bestseller The Metaverse: And How It Will Revolutionize Everything, startte de tweede dag van de Summit Barcelona om vragen als deze te proberen te beantwoorden, en presenteerde zijn keynote speech, eenvoudigweg getiteld ‘The Metaverse’.
Mijn doel vandaag is om te praten over een onderwerp waar velen van jullie waarschijnlijk door gefrustreerd zijn geraakt, en met goede reden, begon hij.
Het maakt niet uit of je voedsel of videogames maakt, of je nu fysiek speelgoed of benzine maakt, de kans is groot dat je deze bedrijven wel eens over deze term hebt horen praten.
Vervolgens verscheen er achter Ball een overvloed aan bedrijfsnamen en logo’s met daarop Google, Microsoft en Facebook, terwijl ook een herkenbaar wapen op het scherm verscheen.
Degenen onder jullie die minder bekend zijn met dat paar sleutels: dat is Vaticaanstad, legde hij uit.
Ja, zelfs het Vaticaan. Hun hoofdfilosoof begon te praten over de rol van de Metaverse voor de geestelijkheid, voor het Vaticaan, voor het geloof, nadat hij de aandacht van het publiek had getrokken met deze religieuze banden, presenteerde Ball een tijdlijn van Metaverse-vermeldingen in de afgelopen decennia, van ‘The Matrix’ uit 1999 tot Stanley Weinbaums sciencefictionroman ‘Pygmalion’s Spectacles’ uit 1935.
Een vaag concept van de Metaverse bestaat al veel langer. langer dan verwacht, om het concept zelf uit te leggen, verklaarde Ball: Als we het over de Metaverse hebben, hebben we het over een onderscheid, namelijk dat we het niet moeten begrijpen als een inkapseling van informatie.
Niet over een individuele ervaring, niet over het uitzenden van een presentatie, maar over de productie van een puur virtueel vliegtuig met behulp van digitale technologie om een levende ervaring in stand te houden, en dat is waar we eindigen met een 3D-element.
Dit bracht hem ertoe te beschrijven welke concepten vaak als de Metaverse worden beschouwd, waarbij hij stelt dat meerlaagse videogames, virtual reality-headsets en internet in het algemeen geen Metaverse vertegenwoordigen, maar eerder nauw met elkaar verbonden zijn.
Ik zal de eerste zijn om je te vertellen dat de term Metaverse verloren is gegaan, voegde hij eraan toe.
Verder zei hij: Het vereenvoudigen van de Metaverse en deze andere ideeën bewijst beide een slechte dienst, want hoewel ze elkaar vaak overlappen, doen ze dat in veel gevallen niet, Ball verklaarde zelfs dat de Metaverse er nog niet is.
De crypto-rush hielp het idee te versterken dat verandering op handen was, we zullen nooit weten wanneer de Metaverse is gearriveerd, we zullen er nooit een datum voor hebben.
Het belangrijkste zijn de trends, en dat was waar Ball snel op inging: hij keek naar de impact van de huidige 3D-simulatietechnologie in de echte wereld, maakte een lijst van virtuele stadsgezichten voor architecturale doeleinden, Tesla produceerde real-time simulaties van Amerikaanse steden en John Hopkins University voerde de allereerste live-operatie voor patiënten uit met behulp van een mixed reality-apparaat in 2020.
Wat dat laatste punt betreft, merkte Ball op dat er meer dan 470 operaties zijn uitgevoerd met behulp van deze technologie, wat bewijst dat 3D-simulatie videogames heeft overstegen met deze echte gebruiksscenario’s.
Nadat Ball verschillende evoluties op het gebied van simulatietechnologie, machinaal leren en elektromyografie had gepresenteerd, begon hij de impact van het concept op de igaming-industrie uit te leggen.
Hij suggereerde dat bedrijven die een virtueel casino binnen de Metaverse willen lanceren, inspiratie moeten halen uit de videogame-industrie, door te investeren in dezelfde tools, systemen en talent als een videogamebedrijf.
Voordat hij afrondde, legde Ball zijn eigen houding ten opzichte van de Metaverse uit en zei: Ik zal ook niet iemand zijn die zegt dat je niet naar buiten moet gaan, dat we niet meer tijd moeten besteden aan het socialiseren met onze dierbaren.
Ik zal nooit geloven dat een immersive reality basketbal- of voetbalwedstrijd beter zal zijn dan naar een stadion gaan, maar een van de dingen die ik mensen eraan probeer te herinneren als ze sceptisch zijn over een bestaan dat ze in een videogame doorbrengen, is dat we realistisch moeten zijn over de huidige systemen.
Terwijl hij een aantal statistieken achter de hoeveelheid vrije tijd van de gemiddelde Amerikaanse burger op een dag opsomde, vervolgde Ball: Je komt terecht in een realiteit waarin de gemiddelde persoon in de VS zeven uur vrije tijd per dag heeft.
Vijfenhalf daarvan wordt besteed aan televisiekijken, ik ga de Metaverse niet aanmoedigen omdat we al te veel tijd besteden aan televisiekijken, maar we moeten ons als soort bewust zijn van het feit dat dat zo is.
Het belangrijkste dat we in het Westen doen, is televisie kijken, alleen, en niet bewegen, de vervanging van die tijd door een socialer, interactief medium lijkt mij positief.
