De vertrekkende Britse Nationale Loterij-exploitant Camelot wordt geconfronteerd met een gevecht in het Hooggerechtshof in Londen nadat een vrouw beweert dat ze haar £ 1 miljoen aan winst schuldig is.
Camelot hield vol dat Joan Parker-Grennan daadwerkelijk £ 10 had gewonnen en dat hun machine aan het spelen was op de dag dat het haar vertelde dat ze recht had op £ 1 miljoen, maar mevrouw Parker-Grennan heeft er niets van.
Ze klaagt het bedrijf aan omdat het kaartje dat ze kocht zinspeelde op het binnenhalen van de grote prijs.
Als gevolg hiervan was Camelot gebonden om haar het bedrag te betalen, zei ze.
De advocaten van Camelot legden het uitgangspunt van het spel uit aan de rechtbank en zeiden dat als twee winnende nummers in het gedeelte uw nummers van het scherm overeenkomen met één in het gedeelte met winnende nummers, die overeenkomende nummers zo zijn ontworpen dat ze wit worden, wat aangeeft dat de speler had heeft een prijs gewonnen.
De advocaten zeiden dat op het kaartje voor de aanklager twee nummers stonden die wit werden en meteen een bericht dat haar vertelde dat ze £ 10 had gewonnen, dit kwam overeen met wat de computer al had bepaald.
Een technisch probleem dat Camelot had op het moment dat mevrouw Parker-Grennan haar ticket kocht tussen 25 en 26 augustus 2015, veroorzaakte echter ook twee andere winnende nummers – dit keer voor de prijs van £ 1 miljoen.
De advocaat van Camelot, Philip Hinks, hoofd van het juridische team van de voormalige operator, dringt erop aan dat het bedrijf alleen aansprakelijk is voor het vooraf bepaalde bedrag dat door de machine is bepaald.
En dat dit £ 10 was, en niet £ 1 miljoen. Mevrouw Parker-Grennan wil niet dat de zaak doorgaat omdat ze gelooft dat het tijdverspilling zou zijn voor Camelot en dat de beslissing in haar voordeel moet worden genomen tijdens een kort geding.
Integendeel, en zoals verwacht zeggen de advocaten van Camelot dat ze denken dat het bedrijf een zeer goede kans maakt om te winnen.
De advocaten hielden vol dat er tussen mevrouw Parker-Grennan en Camelot een substantieel feitelijk geschil was – over welke uitkomst vooraf was bepaald door het computersysteem van Camelot – dat een rechter niet summier kon oplossen.
Maar de advocaat van mevrouw Parker-Grennan sloeg terug: De beklaagde zegt dat de voorwaarden betekenen dat de eiser gebonden is aan wat het beoogde resultaat van het spel zou zijn, ondanks het feit dat dit niet was waarvoor het spel was geprogrammeerd om te doen in overeenstemming met wat de relevante contractuele voorwaarde zei dat het kon doen.
Hij zei dat op basis van de ware constructie van het contract, zijn cliënt de zaak zou moeten winnen en de £ 1 miljoen zou moeten ontvangen die het scherm haar vertelde dat ze had gewonnen.
